ریاضی و فیزیک دانشگاهی

این وبلاگ در جهت کمک به دانشجویان گرامی که در رشته های ریاضی و فیزیک تحصیل دارند شکل گرفته است. با امید به اینکه از این وبلاگ بهترین استفاده را ببرید.

ریاضی و فیزیک دانشگاهی

این وبلاگ در جهت کمک به دانشجویان گرامی که در رشته های ریاضی و فیزیک تحصیل دارند شکل گرفته است. با امید به اینکه از این وبلاگ بهترین استفاده را ببرید.

Georg Friedrich Bernhard Riemann

گئورگ فردریش برنهارد ریمان ( ۱۷ سپتامبر ۱۸۲۶ - ۲۰ ژوئیه ۱۸۶۶) ریاضی‌دان آلمانی بود که کارهایش در زمینهٔ آنالیز وهندسه دیفرانسیل پایهٔ ریاضی نظریه نسبیت عام شد. ریمان یکی از تأثیرگذارترین ریاضیدانان قرن نوزدهم میلادی بود و علی‌رغم این‌که آثار نسبتاً کمی منتشر کرد، اما اثری شگرف بر ریاضیات قرن بیستم گذاشت و نام او در جای‌جای نظریات و اصطلاحات ریاضی دیده می‌شود.

این ریاضیدان آلمانی در خانواده‌ای مذهبی و تهی‌دست به دنیا آمد. در سال ۱۸۴۶ وارددانشگاه گوتینگن شد و با اقبالی بلند به‌شاگردی فردریک گائوس، برجسته‌ترین ریاضیدان معاصرش مفتخر گردید و با ارائهٔ مقالات و طرح مباحث هوشمندانه و خلاقانه توجه وی را به‌خود معطوف ساخت. زمانی که گاوس از او خواست برای رسالهٔ دکترایش، مقاله‌ای دربارهٔ هندسه بنویسد. ریمان به‌مدت دو ماه سایر مطالعاتش را معوق گذاشت و چنان مقالهٔ درخشانی نوشت که گاوس نیز با خواندن آن شگفت‌زده شد و زبان به‌تحسین شاگردش گشود.

یکی از شاهکارهای ریمان مقالهٔ مهم او راجع به نظریهٔ اعداد است. گفته‌اند که بصیرت ریاضی ریمان عمیقاً هندسی بوده، ولی این مسأله در مورد این اثر مصداق ندارد. ریمان در این مقاله به‌بررسی خواص اعداد اول و ویژگی‌های تابعی می‌پردازد که به تابع زتای ریمان معروف شده است. در این مقاله حدس ریمان را مطرح می‌کند که امروزه به‌عنوان مهمترین مسأله باز در سرتاسر ریاضی مطرح است.

وی با وجود ابتلا به بیماری سل و تحمل سال‌ها رنج و کسالت، لحظه‌ای از تلاش و علم‌آموزی غافل نبود. ریمان در سن ۳۹ سالگی و در اوج بلوغ فکری درگذشت.

Carl Friedrich Gauss

کارل فریدریش گاوس (به آلمانی) ‏ (۳۰ آوریل ۱۷۷۷–۲۳ فوریه ۱۸۵۵) ریاضیدان آلمانی است. او به عنوان یکی از برترین ریاضی‌دانان همهٔ ادوار شناخته شده‌است، و شاید بتوان گفت که برترین آن‌هاست. به دلیل تحقیقات و دستاوردهای بی‌مانند و بی‌شمار گاوس، به او لقب «شاهزادهٔ ریاضی‌دانان» را داده‌اند. گاوس هم به ریاضیات لقب «ملکهٔ علوم» را داده بود.