مفهوم: انرژی و ماده، دو روی یک سکه هستند.
تاریخچه: پیدایش نظریهی نسبیت انیشتین بر پایهی آزمایشهای "آلبرت مایکلسون" و "ادوارد مورلی" صورت گرفت. مایکلسون و مورلی در یافتههای خود به این نتیجه رسیدند که حرکت نور از روش نیوتنی پیروی نمیکند و سرعت نور مستقل از سرعت منبع است.انیشتین این دیدگاه را در مقالات معروف خود در سال ۱۹۰۵ به صورت نسبیت خاص و در سال ۱۹۱۵ به صورت نسبیت عام منتشر کرد.
در نسبیت خاص، گذر زمان برای همهی افراد یکسان نیست و بستگی به میزان سرعت حرکت آنها دارد.
در نسبیت عام، نیروی جاذبه در فضایی به شکل یک منحنی خمیده شکل فرض میشود که به گذر زمان وابسته است. این نکته اولین تغییر عمدهای است که نسبت به قانون نیوتن مشاهده میشود. فهم نسبیت عام برای درک بهتر منشاء، ساختار و سرنوشت نهایی جهان مادی ضروری است.
اهمیت: این معادله، تقریبا معروفترین معادلهی تاریخ محسوب میشود که توانسته است نگرش ما را نسبت به ماده به طور کامل تغییر دهد.
کاربردهای مدرن: از این معادله برای مسیریابی GPS و ساخت سلاحهای هستهای استفاده میشود.